เมืองซะกะวะ-สถานีอุเอมะจิ

เมืองซะกะวะเป็นเมืองแห่งการผลิตเหล้าภายในจังหวัดที่ยังคงไว้ซึ่งบรรยากาศศักดินาในสมัยเอโดะไว้ ใช้พื้นที่อุเอมะจิเป็นศูนย์กลาง ร้านค้าบ้านเรือนแบบดั้งเดิมและอาคารกำแพงขาวของโรงงานผลิตเหล้ายังคงเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี
เมืองซะกะวะที่ให้ความสำคัญกับการศึกษามาตั้งแต้สมัยโบราณ ได้ปลูกฝังนักวิชาการที่มีชื่อเสียง เช่น"คุณอิซามุ ฮิโรอิผู้บุกเบิกวิศวกรรมโยธาสมัยใหม่ของญี่ปุ่น"และ"ดร.โทมิทาโร่ มากิโนะ บิดาแห่งอนุกรมวิธานพืชของญี่ปุ่น"
ในเมืองซะกะวะที่เต็มไปด้วยบรรยากาศแห่งประวัติศาสตร์ ในเมษายน พ.ศ. 2564 ได้ต้อนรับรถโบกี้โดยสารไม้สี่ล้อเพียงหนึ่งเดียวในประเทศ"หมายเลข โระ 481"เพื่อจัดตั้งฐานการท่องเที่ยวแห่งใหม่ "สถานีอุเอมะจิ" เพดานภายในสถานีตกแต่งด้วยโคมไฟรูปทรงคอปติสที่ดร.โทมิทาโร่ มากิโนะชื่นชอบที่สุด ตู้โดยสารที่ตกแต่งภายในด้วยเนื้อไม้ที่สง่างาม เต็มเปี่ยมไปด้วยบรรยากาศที่แสนโรแมนติกในยุคสมัยไทโช
"สมาคมการท่องเที่ยวซะกะวะ"ได้มาประจำที่นี่เช่นกัน เพื่อเป็นจุดบริการการการท่องเที่ยวของเมืองซะกะวะสำหรับนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเยี่ยมชม
ความรู้เล็กน้อยสำหรับ"หมายเลข โระ 481""ロ"อ่านออกเสียง"ro"เป็นรถโดยสารไม้สี่ล้อระดับสองที่สร้างขึ้นในสมัยเมจิที่เหลืออยู่เพียงคันสุดท้ายในประเทศ ช่วงสมัยไท~ต้นสมัยโชโชวะได้ประจำการอยู่สายโดะซันระหว่างสถานีซูซากิ-คุซากะในปัจจุบัน หลังปลดประจำการจนถึงพ.ศ. 2511 ถูกใช้เป็นห้องสมุดของเมืองซึ่งได้รับความชื่นชอบจากชาวบ้าน ตัวรถที่แสดงของ"หมายเลข โระ 481"สามารถถอดรองเท้าเพื่อเข้าชมภายใน การตกแต่งภายในแบบย้อนยุคก็ได้กลายเป็นจุดถ่ายรูปเช็คอินที่ยอดนิยมเช่นกัน